We zijn een bevoorrecht volk, want bij ons komt schoon drinkwater gewoon uit de kraan. Bij zo’n alledaags feit staan we niet eens meer stil. Zoals zoveel andere zaken heel gewoon zijn. Neem nu de koelkast, de wc, het drinken van melk, het eten van vlees, de gang naar de supermarkt waar alles te koop is, we denken er gewoonweg niet meer bij na.
Toen ik jong was en voor het eerst water met bubbeltjes dronk, wat pas later de term koolzuurgas meekreeg, vond ik dat ronduit smerig. Ik kende alleen het water uit de kraan, zonder bubbels. Maar goed alles went dus ook water met koolzuurgas. Op feestjes werd niet anders geserveerd als je geen alcohol wilde.
Na jaren gedachteloos water met een bubbeltje gedronken te hebben, gewoon gekocht per krat, sloeg op zekere dag de ontnuchtering toe. Ik was zo naïef om bij de slijter op te merken dat een kratje water toch wel veel goedkoper was dan het kratje bier van mijn lief. Waarop de slijter fijntjes opmerkte en daarbij zijn handelsgeest de kop in drukte: “Het kan nog goedkoper, mevrouw, want het komt geheel gratis bij u thuis uit de kraan”. Let wel het woord ‘duurzaamheid’ was toen nog niet uitgevonden en het feit dat plastic zo vervuilend was had ik ook nog niet meegekregen.
Die ene opmerking van de slijter heeft mij enorm aan het denken gezet. Internet had je toen nog niet dus of water uit de kraan nu gezond was of niet kon je niet zo makkelijk nagaan. Maar toch ben ik uiteindelijk weer gewoon water uit de kraan gaan drinken, zonder bubbels, eigenlijk veel lekkerder. Maar ja in die tijd kon je je gasten toch geen kraanwater voorzetten! Dus de gang naar de slijter, hoewel in een minder hoge frequentie, hielden we erin.
Nu jaren later, ná Al Gore, is het allerminst raar om je gasten kraanwater voor te zetten, tenminste als ze dat liever hebben dan een vruchtensapje of alcohol. Al jaren vraag ik in restaurants gewoon water uit de kraan. Niet om op de rekening te besparen, maar uit principe. Toch zijn er nog steeds restaurants die op die bestelling met uitgestreken gezicht durven te zeggen dat ze dat niet (mogen) serveren. Waarna je vervolgens de prijs voor ‘een heel krat water uit plastic flessen’ op de rekening krijgt bijgeschreven.
Ik ben het meer dan zat! In restaurants waar ze weigeren kraanwater te serveren ga ik niet meer eten. Uit principe. Het is toch te gek dat we water van zeer goede kwaliteit uit onze kraan kunnen laten stromen, maar toch water kopen in plastic flessen! Heeft u het volgende filmpje wel eens gezien over de enorme plastic berg die dit gedrag veroorzaakt.
Zo aardig confronterend, niet? En dan te bedenken dat er landen zijn waar ze helemaal geen schoon water hebben. Laat staan water uit een kraan. Waar vrouwen en meisjes uren moeten lopen in de brandende zon om water te halen. Waar kinderen sterven voor hun eerste jaar, omdat er geen schoon water is. Waar akkers verpieteren, omdat de beekjes en riviertjes droogvallen. Waar mensen niet zomaar even naar de winkel kunnen gaan om eten te kopen of een kratje water.
Nee dan de westerse wereld daar moet water uit een plastic flesje gedronken worden, want dat is trendy. Allemaal ingesleten gewoontes, allemaal door de hype en omwille van de mode en erbij willen horen. Maar vooral omdat we niet meer nadenken!
Tidak ada komentar:
Posting Komentar